شروع همه‌چیز از آن شب بود؛
همان‌شبی که طوفان زندگی‌ همه‌‌شان را در کام خود فرو بُرد!
شب عروسی، عروس با مرد دیگری فرار می‌کند و از این اتفاق، تنها مهگل خبردار می‌شود. مهگلی که خود زخم‌ خورده و شکسته، در میان سیاهی طوفان پیش‌رویش مانده که با این درد چه‌کند؟ رسوایی خود و دیگری را‌ چه‌طور جار بزند؟! اویی که بی‌گناه نیست اما متهم شده و بی‌رحمانه در دستان داماد قصه‌مان، اسیر می‌شود!

می خندید روزی!
اما حرفش هم نمی آید حالا!
نامردی که شاخ و دم ندارد! قسم می خورد و زخم پشت زخم می زند. حتی اگر مرد باشد و تنها!
و حالا گرگ تر از همیشه باز می گردد!