کتاب دردمان داستان گلسایی را روایت می‌کند که با یک تصمیم حیاتی، آینده‌اش را دستخوش تغییراتی خواهد کرد و خودش را در مسیر دردهای بی‌درمان قرار می‌دهد.
رنگ اعتیاد بر زندگی‌ همسرش نقش می‌بندد و او به خوبی می‌فهمد که محکوم به جنگیدن است اما در این مسیر به درد دلچسبی مبتلا می‌شود که درمان نیز هست!
این کتاب، داستانی رئال را در خود می‌پروراند که برگرفته از بطن جامعه است.
پافشاری گلسا بر ازدواجی با عشقی کورکورانه و دل سپردن به احساسی ممنوعه، از همان اولین خطوط، ما را با دردهای بی‌شمار زندگی گلسا همراه می‌کند.
این کتاب آمیخته‌ای از ژانرهای تراژدی، اجتماعی و عاشقانه است که رد هر ژانر به خوبی در بند به بند رمان مشخص است.
این کتاب آمیخته‌ای از ژانرهای تراژدی، اجتماعی و عاشقانه است که رد هر ژانر به خوبی در بند به بند رمان مشخص است.
شخصیت گاه مظلوم و بی‌پناه و گاه سرسخت و لجباز گلسا کارکتری دور از کلیشه‌ها را برای او رقم زده است اما می‌توان لقب کارکتر محبوب را به تیامی اهدا کرد که لحظه به لحظه مثل یک حامی ایفای نقش می‌کنند. شخصیت‌های مکمل داستان نیز به نوبه خود از یک شخصیت پرداخته شده برخوردار بودند که مخاطب را به خوبی در اعماق داستان فرو می‌بردند. در واقع شخصیت‌ها تماماً برگرفته از آدم‌های اطراف بودند.
این رمان را به تمام دوست‌داران وقایعی برگرفته از معضلات جامعه‌ی کنونی و عاشقانه‌های پر تپش آغشته به چالش است، پیشنهاد می‌کنم.

 

برشی از کتاب:

باز هم سکوت و سکوت. قدم هایمان را کنار هم می چینیم.
دست و دلم برای اقرار لرزیده است. کنار این مرد می شود دست همه ی اتفاق های بد را گرفت، تا حق نداشته باشند هرجای زندگی ات که دوست دارند بیفتند.
کنارش می شود برای تمام بدبختی ها پشت چشم نازک کرد و سرسختانه حریف قدرتری طلبید.
می شود برای چند لحظه هم که شده مزه خوشبختی را با تمام جان چشید.
می شود یک دل سیر خندید و اصلا نگران بعدش نبود که روزگار می خواهد تلافی این خنده را از کدام پهلویت در بیاوردا 

کنار این مرد حتی می شود در کوچه پس کوچه های رعب انگیز و تاریک کابوس قدم زد و لذت برد.