مسلما هر کس در رابطه با جنس مخالف، بنا بر عقاید و ایده‌آل‌های خود، خط قرمزهایی دارد که گذشتن از آن‌ها می‌تواند سوت پایان آن رابطه را به صدا در بیاورد.
بالماسکه جدیدترین اثر خانم فاطمه عصایی (‌مهدیس) است که از نشر شقایق به چاپ رسیده است. داستان روایت‌گر زندگی ترگل، دختر ساده‌ی یک سرایدار مدرسه است که در 16 سالگی به امید رسیدن به زندگی‌ای مرفه، به عقد پسری در می‌آید که از نظر طبقاتی با او فرسنگ‌ها فاصله دارد.
و ترگل با این سوال در ذهنش،‌که چرا باید توسط چنین پسری با چنین شرایطی برای ازدواج انتخاب شود، قدم به خانه‌ی او می‌گذارد و پاسخ سوالش در همان روزهای ابتدایی مانند سیلی بر صورتش کوبیده می‌شود.
پاسخی که سوت پایا‌ن رابطه‌ی آن‌ها را به صدا در می‌آورد.
بالماسکه اثری عاشقانه اجتماعی است که سوژه‌ی آن بکر است و تکراری نبودن آن برای مخاطب جذابیت خاص خود را دارد. داستان فارغ از کلیشه‌های رمان‌های امروزی نوشته شده است. در این کتاب قرار نیست داستان عشقی سیندرلایی را بخوانید. دختر قصه زیبایی افسانه‌ای ندار ، ثروتمند نیست و ظاهر فریبنده ندارد.
نویسنده در این اثر اولویت زندگی کردن در خانواده‌ای سالم و اخلاق‌محور را نسبت به خانواده‌ای مرفه و از هم پاشیده به خوبی نشان داده است. شخصیت‌پردازی خوب داستان، قصه را برای مخاطب قابل درک کرده است. شخصیت‌هایی خاکستری که بارها و بارها اشتباه می‌کنند و سعی می‌کنند از اشتباهات خود درس بگیرند.
ریتم داستان نسبتا آرام است و به جز یکی دو قسمت از داستان ، هیجانی در آن دیده‌ نمی‌شود و نویسنده ترجیح داده است که قصه را با آرامش پیش ببرد. به نظر من نیمه‌ی ابتدایی کتاب جذاب‌تر از نیمه‌ی دیگر بود.
اگر تمایل به خواندن داستانی با سوژه‌ای متفاوت دارید، بالماسکه می‌تواند برای شما انتخاب مناسبی باشد.

 

برشی از کتاب:

پشیمان نبود از شانه به شانه قدم زدن با او، از اولین باری که دستش میان دستی جاگرفته بود که نامحرمی اش خدشه ای
به باورها و اعتقادش نمی انداخت. 

پشیمان نبود و چقدر عقل، پتک منطقش را حقیرانه به قلبی که در میان سینه مچاله شده بود می کوبید.
کاش پشیمان بود، از آن همه حس خوبی که به قلبش سرازیر می شد. حتی به دروغ پشیمان نبود؛ ولی روحش داغدار بود. داغدار مردی که گمان می کرد برای او دوست داشتنی است. حس پس زدگی ورای همه ی دردهای سرازیر
شده بر قلبش روحش را می خراشید.