نگاه حسرت‌زده‌ا­ش به تابلوی روی دیوار کشیده شد.

- یه روزی با غرور بهش گفتم «سایه وجودش ر­و از خورشید داره»

 اما حالا می­‌بینم که نفس من به نفس‌­های سایه بنده. نباشه منم نیستم.

همیشه و همه‌جا سایه به سایه دنبالشم. هرلحظه کنارشم...

اما همیشه توی سایه بودم. خورشیدی که توی سایه باشه، فایده­‌ای نداره. من فقط از دور مراقبشم.